The Lost History of Man

The Lost History of Man
Introductie   ·   Oude geschriften   ·   Atlantis   ·   Archeologische plaatsen   ·   Mars   ·   Anomalieën
The Lost History of Man
Nederlands
English

Energiebanen van de Aarde


Gedurende de middeleeuwen wisten wichelroedelopers van het bestaan van energiebanen. Dit zijn meridianen van Moeder Aarde waardoor haar levenskracht stroomt. Verondersteld wordt dat deze energiebanen de zijdes volgen van het polyhedron van de Aarde. Op een knooppunt waar meerdere energiebanen tezamen kwamen was een werveling van deze energieën aanwezig en werd gezien als een "krachtplaats", waar men oorspronkelijk (Heidense) heiligdommen op bouwde. Later werden velen hiervan afgebroken en vervangen door Christelijke kerken. Van deze plaatsen werd geloofd dat deze verhoogde etherische krachten zouden uitstralen die een positieve, helende en revitaliserende werking zouden hebben en dat tevens bevorderlijk zou zijn voor een verbeterd contact met het Goddelijke. De Chinezen noemde deze lijnen: "Lung Mei" of "Drakenlijnen", en bestaan uit twee soorten: Yan-lijnen die de Blauwe Draak voorstelden, en Yin-lijnen die de Witte Tijger voorstelden. Een knooppunt van deze lijnen, dat Yin en Yang in balans brengt, werd beschouwd als een krachtplaats.

De Britse amateur-archeoloog Alfred Watkins merkte, tijdens zijn onderzoek naar deze prehistorische plaatsen, op dat veel van de namen van de plaatsen die op één lijn met elkaar lagen het begrip "Leah" bevatte, wat volgens hem "bescherming" of "luwte" (beschutting) betekende, en sindsdien noemt men deze lijnen "leylijnen". Vele megalithische bouwwerken uit de gehele wereld lijken gebouwd te zijn op, of in de buurt van, knooppunten van leylijnen, inclusief de grote piramides van verschillende oude culturen, waardoor ze zoals in een netwerk in verbinding met elkaar staan.

William Becker; professor Industrieel Ontwerp aan de Universiteit van Illinois, ontwikkelde samen met zijn vrouw Bethe Hagens; professor Antropologie aan de Governors State Universiteit, de theorie van het "Planetaire Raster" welke men het "Becker-Hagens-raster" noemde. Hun theorie was geïnspireerd door zowel de ontdekkingen van de Schotse bioloog en schrijver Ivan Sanders als de leringen van de Griekse filosoof Plato. In Plato's geschriften werd de Aarde beschouwd als een polyhedron met 120 zijdes, wat een combinatie is van zowel de dodecahedron en de icosahedron. Deze kennis was bekend bij de Grieken (Plato), maar ook eerder al bij oudere beschavingen. Als we de Aarde zonder het water van de zeeën zouden kunnen aanschouwen zouden we zien dat de Aarde in feite niet volmaakt rond is maar meer de vorm een rots heeft dat uit vele vlakke zijdes bestaat.


Zoals in de kaart hieronder te zien is, zijn vele oude megalitische bouwsels in de buurt van specifieke knooppunten op het raster gebouwd. Een andere bijzonderheid is dat veel van deze bouwsels gebouwd zijn bij tektonisch actieve gebieden (breuklijnen). Het plaatsen van zware gebouwen in deze gebieden zou een poging geweest kunnen zijn om de Aarde te stabilizeren zodat aardbevingen in kracht verminderen.



rastersysteem
Becker-Hagens' Planetair Rastersysteem
(Klik op de afbeelding om deze te vergroten)


Energiebanen en knooppunten

Lijn tussen (1) en (21): Alexandrië en Gizeh, Egypte
Lijn tussen (1) en (12): Jeruzalem, Israël
Lijn tussen (11) en (20): Stonehenge, Engeland
(12): De oude stad Mohenjodaro, Pakistan
(13): Piramides rondom de stad Xi'an, China
(14): De Formosadriehoek of Drakendriehoek
(17): Megalitische bouwwerken van Tiwanaku, Bolivia
(18): De Bermudadriehoek, en Coral Castle, Florida
Lijn tussen (18) en (37): Bimini Road, Bimini
Lijn tussen (18) en (33): Piramide van Kukulcán, Yucatán
Lijn tussen (20) en (2): Ruïnes van Djémila, Algerije
Lijn tussen (21) en (12): Ruïnes van Aksum, Ethiopië
(25): De tempel van Angkor Wat, Cambodja
(26): Megalitische bouwwerken, Sarawak en Borneo
(28): De megalitische stad van Nan Madol, Pohnpei
(35): Megalitische bouwwerken en de Nazcalijnen, Peru
(40): Mijnen en bouwwerken uit de oudheid, Zimbabwe
(47): Megalitische bouwwerken en beelden, Paaseiland
(62): Zuidpool, Antartica


Omdat gezegd wordt dat de huidige natuurwetenschappelijke meetinstrumenten deze aardmeridianen niet aan zouden kunnen tonen wordt het bestaan hiervan tot op het heden niet wetenschappelijk erkend. Toch kent men in de wetenschap het fenomeen van de zogenaamde "tellurische energie", ook wel "aardstroom" genoemd, wat een elektrische stroming betreft dat gewoonlijk wordt gemeten als extreem laag in frequentie en dat grote afstanden aflegt over de aardkorst. In haar boek: "Atlantis en haar beschaving" (1997), legt Shirley Andrews uit dat deze energiebanen in essentie geleiders zijn van het elektromagnetisch veld dat afkomstig is van de buitenste korst van de Aarde dat uit gesmolten ijzer bestaat.

Lang voor de ontdekking van deze aardstromen werd in het gechannelde boek: "A Dweller on Two Planets" (1894) reeds al het begrip van zogenaamde "aardstromen" genoemd ("earth-currents", zie pagina 37 van dat boek) en werd uitgelegd als de kennis en technologie om de natuur te gebruiken als een potentieel zeer krachtige energiebron (de Navaz-krachten) wat men onder andere gebruikte voor hun vervoersmiddelen. Deze kennis zou voor handen zijn geweest tijdens de technologisch gevorderde tijd van Atlantis maar men verloor deze kennis echter na een serie van grote catastrofes.

In zijn ebook: "The New Renaissance" noemde helderziende Dr. Douglas James Cottrell een raster waar zekere heilige plaatsen, piramides en tempels op geometrisch gelijke afstand van elkaar werden gebouwd. Dit waren plaatsen voor de uitlijning van de verstorende krachten welke "anti-zwaartekracht" genoemd zou kunnen worden (magnetische en anti-magnetische verstoring), waardoor zowel steen als metaal kon "zweven" door de lucht. Op elk van deze plaatsen zou er een zekere laag van mica en koolstof aanwezig zijn in het fundament van deze piramides.


Dr. Cottrell noemde de combinatie van drie natuurkrachten: elektriciteit, magnetisme en zwaartekracht. Door een bepaalde combinatie (verhouding) van deze krachten zou een speciaal luchtschip de baan van een zekere energielijn kunnen volgen, en door middel van een andere combinatie de baan van een andere. Deze krachten beïnvloeden elkaar en verstoren elkaar. Om een simplistisch voorbeeld te geven: Eén kracht is vergelijkbaar met het gaspedaal (acceleratie) van een auto, terwijl een andere kracht hier (tegen)werkt als het rempedaal (de-acceleratie). (Bron: Dr. Douglas James Cottrell: The RendleSham Forest UFO Encounter.) De oorspronkelijke energiestroom zou echter "ontspoord" zijn op het moment wanneer bepaalde Atlantische tempels onder de zeebodem verdwenen in de tijd toen het continent van Atlantis opbrak in vijf eilanden.



Volgende Pagina: "Uitlijning met de sterren"

Vorige Pagina: "Coral Castle"

Terug naar boven




Interessante website? Deel het met vrienden:

Facebook Twitter Google Reddit

Deze website en teksten zijn copyright © 2009-2023 M. Talc. All rights reserved.
Citeren is toegestaan mits een link naar de bron wordt gegeven: www.thelosthistoryofman.com.
Voor vragen of feedback kunt u contact opnemen met de auteur.