Het
prehistorische bouwwerk dat
bekend staat als Stonehenge, gelegen het Engelse Amesbury in het zuiden
van Wiltshire, werd gemaakt door een cultuur die geen geschreven
verslagen achterliet. Archeologen weten niet met zekerheid met welk
doel Stonehenge werd gebouwd. Verondersteld wordt dat het zou kunnen
gaan om een astronomisch observatorium, een centrum voor genezing, en
een plaats voor rituele en ceremoniële gebruiken
Het complex is gedurende de laatste eeuwen grondig gerestaureerd en
vroege foto's en tekeningen uit de negentiende eeuw bewijzen dat het
vroeger anders bijlag, waardoor we ons af zouden kunnen vragen
ofdat het wel nauwkeurig genoeg is gereconstrueerd.
|
|
|
Het terrein bestaat uit een cirkelvormige rij van stenen die van origine rechtop naast elkaar stonden en waar bovenop iedere twee stenen één liggende steen horizontaal geplaatst werd. Binnen de cirkel staat een tweede rij stenen in een hoefijzervormige "U"-vorm. In het midden staat een rechthoekige steen welke men tegenwoordig de "Altaarsteen" noemt.
Iedere steen is ongeveer 6,4 meter lang en weegt ongeveer 44 ton.
Het is niet bekend hoe deze stenen werden verplaatst of getild. Het is
bewezen dat het mogelijk is om dit soort enorm zware stenen rechtop te
krijgen door de onderliggende grond uit te graven. Het werkelijke
probleem is echter hoe men het voor elkaar kreeg om de horizontaal
gelegen stenen boven op de verticaal staande stenen te plaatsen.
Als hier namelijk een oprit voor zou zijn gebruikt dan zou deze stevig
genoeg geweest moeten zijn om het enorme gewicht te kunnen dragen.
De
oudst bekende afbeelding van
Stonehenge dat ooit gevonden werd dateert uit het veertiende eeuwse
manuscript van het werk "Roman de Brut" door de dichter
Wace en dat geïnspireerd was door het eerder genoemde
werk: "Historia Regum Brittanniae". Het lijkt een
grote lange man, een reus, uit te beelden die een steen bovenop de
rechtopstaande stenen plaatst. (Zie de afbeelding rechts.)
Waarschijnlijk was het idee dat reuzen aan de bouw van Stonehenge
zouden hebben meegeholpen afkomstig van de Bijbelse verhalen over het
bestaan van reuzen in de oudheid.
Het pseudohistorische verslag, de
"Historia Regum Brittanniae" (De geschiedenis van de koningen van
Brittanië), door Geoffrey van Monmouth, een twaalfde-eeuwse geestelijke
uit Welsh, verteld ons dat Stonehenge was toegewijd aan Merlijn: de
wijze tovenaar uit de Arthuriaanse legendes. De zogenaamde "blauwe
stenen" ("Bluestones") van Stonehenge waren bekend als helende stenen
die de "Dans van de Reus" werden genoemd, en van Afrika naar Ierland
werden gebracht door reuzen vanwege hun helende eigenschappen.
Merlijn zorgde ervoor dat de stenen uit Ierland werden gehaald waarmee
een constructie was gebouwd op de berg Killaraus. Door gebruik te maken
van zijn "uitrusting" en vaardigheid kon hij met gemak het gebouw
afbreken en deze naar Britannië sturen waar Stonehenge werd gebouwd.
Eerst werd Ambrosius Aurelianus begraven in de ring van stenen, later
de vader van koning Arthur: Uther Pendragon, en tenslotte Constantine
III: de legendarische zesde-eeuwse koning van Brittanië en neef van
koning Arthur.
In feite, bestaan deze blauwe stenen uit het type gesteente dat vandaag bekend is als doleriet of diabaas. Gespecialiseerd onderzoek dat verricht werd door Britse archeologen gedurende het jaar 2008 heeft uitgewezen dat deze blauwe stenen kwartskristal bevatten, dat voor dezelfde doeleinden nog steeds wordt gebruikt binnen het veld van de alternatieve gezondheidszorg van vandaag de dag. (Zie dit artikel uit: "The Guardian".) Omdat er vele skelletten gevonden zijn met lichamelijke aandoeningen, waarvan niet alle uit de nabije omgeving afkomstig, was volgens deze archeologen het complex een herstellingsoord, dat als een soort Lourdes van de oudheid was.
Deze benadering sluit aan op een theorie dat het kwartskristal dat aanwezig is de stenen bedoeld was om de energie uit de directe omgeving te harmonizeren, met inbegrip van het water in de omliggende greppel waardoor dit een revitalizerende en genezende werking zou krijgen. Deze kristallen zouden zich dan herladen vanwege het bewegende grondwater en mogelijk door de magnetische invloed van de maan. (Misschien speelt ionizatie van de lucht een rol in het proces, - waarbij de lucht een geleider wordt in plaats van een weerstand.)
Binnen de wereld van elektronica wordt kwartskristal gebruikt om een constante frequentie te maken of een bepaalde frequentie uit andere frequenties te filteren. Kwarts is een piëzo-elektrisch materiaal, wat wil zeggen dat het een elektrische lading kan opwekken wanneer hier gewichtsdruk op uit wordt geoefened. De trillingen die men in het rooster van het kristal kan opwekken worden onder andere gebruikt in elektronische apparatuur zoals kwartsuurwerken en radio's. Aangezien de omliggende staande stenen van Stonehenge ook inderdaad onder gewichtsdruk staan van de horizontaal liggende stenen lijkt het erop dat men dit effect al in de verre oudheid kende en dat men dit praktisch toepaste met een constructie dat welliswaar minimalistisch was maar wel bijzonder efficiënt en duurzaam.
Tijdens het onderzoek werden hier tevens houtskoolfragmenten gevonden met een gedateerde leeftijd van wel 7.000 jaar v.Chr. en organische resten binnen de cirkel van de blauwe stenen werden gedateerd op 2.300 jaar v.Chr. Er zijn vier, mogelijk vijf, palenkuilen gevonden (één hiervan kon namelijk mogelijk een natuurlijke boomhol geweest zijn) onder de huidige toeristenparkeerplaats nabij Stonehenge die gedateerd werden tot rond 8.000 v.Chr.
Volgens een sessie van Dr. Douglas James Cottrell zou Stonehenge oorspronkelijk gebouwd zijn door de oude Atlanteanen die hier aangekwamen waren om een baken; een licht, neer te zetten. Het is interessant dat de "Michael Teachings" tevens een "baken" noemt, dat echter niet Stonehenge zelf was, maar een tempel betrof in de vorm van een piramide dat op de plaats stond waar er nu een kathedraal staat (de kathedraal van Salisbury?). Stonehenge zou een monument geweest zijn dat pas veel later werd gebouwd. Alhoewel hier geen archeologisch bewijs voor is, is het bekend dat men vroeger kerken en kathedralen bouwde op de plaats van oudere niet-Christelijke heiligdommen die hiervoor moesten ruimen. (Bron: http://www.michaelteachings.com)
Verder volgens Dr. Cottrell zou Stonehenge kunnen worden beschouwd als een kalender dat de veranderende seizoenen kon geven. Het was namelijk zo dat het weer toentertijd totaal verschillend was met een meer tropisch en stabiel klimaat, waardoor de vier seizoenen toen niet zo gemakkelijk te onderscheiden waren als nu het geval is. Doordat het bouwwerk gecoördineerd was met de sterren wist men wanneer men moest zaaien en oogsten. Later zouden hier ook mensen van enkele verloren Hebreeuwse stammen zich hier hebben gevestigd, in het bijzonder de Benjamieten. Men zou overeenkomsten kunnen opmerken tussen deze groep, vaak druïden genoemd, en de mensen die in Noord-Amerika woonden. (Bron: "Rev. Douglas James Cottrell PhD: the purpose of Stonehenge in England", door Rammsteinregeln.)
Dit gegeven lijkt relevant te zijn aan een zeker gedeelte over Stonehenge in het boek "The Story of Atlantis" (1896) door W. Scott-Elliott: (Vrij vertaald naar het Nederlands.)
"Het zou geschikt kunnen zijn dat hier een referentie gemaakt zou kunnen worden betreffende de vroege inwoners van onze eigen eilanden, omdat het in de vroege tijd van de Akkadiërs, ongeveer 100.000 jaar geleden, dat de kolonie van Ingewijden die Stonehenge opgericht hadden aankwamen op deze kusten -- 'deze kusten" zijn natuurlijk de kusten van het Scandinavische gedeelte van het continent van Europa, zoals te zien op Kaart nr. 3. Het lijkt erop dat de ingewijdde priesters en hun volgers behoorden tot een zeer vroege tak van het Akkadische ras -- ze waren langer, beter ogend, en hadded langere hoofden dan de oorspronkelijke bevolking van het land, welke van een gemend ras waren, maar voor het grootste gedeelte restanten van de Rmoahals. Zoals de lezers van de "Transaction of the London Lodge" [loge] over de "Piramides en Stonehenge", zullen weten, was de onbehoorlijke simpelheid van Stonehenge bedoeld als een protest tegen de extravagante ornamenten en over-decoratie van de bestaande tempels in Atlantis, waar de verderfelijke aanbidding van hun eigen beelden (images) werd voortgezet door haar inwoners."
(Bron: http://www.sacred-texts.com/atl/soa/soa26.php)
